30 III 2008, niedziela, godz. 18.00 (Sala Moniuszki) Opera w trzech aktach Prapremiera - 26 września 1835, Teatro San Carlo, Napoli Premiera polska - 7 października 1843, Teatr Wielki, Warszawa Premiera obecnej produkcji - 30 marca 2008 Przedstawienie w oryginalnej wersji językowej z polskimi napisami Libretto - Salvatore Cammarano, pierwowzór Walter Scott Dyrygent - Will Crutchfield Reżyseria i scenografia - Michał Znaniecki Kostiumy - Franca Squarciapino Przygotowanie chóru - Bogdan Gola Światła - Bogumił Palewicz Akrobacje powietrzne - Davide Riminucci	recenzje
		Obsada:
Lord Henryk Asthon Łucja Sir Edgar Ravenswood Lord Artur Buklaw Rajmund Bidebent Alicja Norman	- - - - - - -	Marcin Bronikowski, Adam Kruszewski, Manel Esteve Iwona Hossa, Olga Makarina, Katarzyna Oleś-Blacha, Joanna Woś Piotr Beczała, Dariusz Stachura Rafał Bartmiński, Vasyl Grocholski, Pavlo Tolstoy, Konrad Włodarczyk Jacek Janiszewski, Rafał Siwek Magdalena Idzik, Katarzyna Suska Rafał Bartmiński, Vasyl Grocholski, Pavlo Tolstoy

TREŚĆ OPERY

Prolog

Obraz 1. Jesteśmy w ogrodach zamku, który niegdyś należał do rodziny Ravenswoodów, a potem został zagarnięty przez wrogą rodzinę Ashtonów. Norman, dowódca straży podejrzewa, że Łucja, siostra Lorda Henryka Ashtona, kocha potajemnie młodego Edgara, ostatniego potomka rodu Ravenswoodów. Tymi podejrzeniami dzieli się z Henrykiem, który chciałby jednak wydać siostrę za Lorda Artura Bucklawa, co wzmocniłoby pozycję Ashtonów. Rajmund tłumaczy, że Łucja jest zbyt przygnębiona jeszcze z powodu niedawnej śmierci matki, aby myśleć o małżeństwie. Jednak Norman zaprzecza temu twierdząc, że ona została uratowana przed atakiem byka za sprawą jakiegoś młodzieńca, z którym spotyka się teraz każdego ranka, a jest nim prawdopodobnie Edgar. Henryk wpada we wściekłość, bo kilku strażników potwierdza, że widzieli tego młodzieńca w ogrodzie.

Obraz 2. Księżycową nocą Łucja spaceruje po parku w towarzystwie Alicji. Ma złe przeczucia. Alicja prosi ją, aby zerwała znajomość z Edgarem, ale chwilę później nadchodzi on sam z wiadomością o swoim rychłym wyjeździe do Francji. Chciałby pogodzić się jeszcze z Henrykiem, lecz Łucja prosi go, by z tym zaczekał. Przy pożegnaniu zakochani wymieniają pierścienie na znak wierności i przyrzeczenia ślubu.

Akt I.

Obraz 1. Apartamenty Lorda Henryka. Ślub Łucji i Artura jest już przesądzony, jednak Henryk obawia się odmowy ze strony siostry. Aby temu zapobiec, przejmował dotąd całą korespondencję Edgara do Łucji, a teraz trzyma w ręku sfałszowany list, który ma być dowodem zdrady ukochanego. Nadchodzi Łucja, jest bardzo przygnębiona. Henryk wręcza jej list, a ona wstrząśnięta zgadza się na ślub. Rajmund także jest przekonany o niewierności Edgara, zwalnia więc Łucję z obietnicy małżeństwa, skłaniając ją do poddania się woli brata.

Obraz 2. Do sali przystrojonej na wesele wchodzi Artur Bucklaw i zapewnia Henryka o swoim poparciu. Pojawia się też zdjęta bólem Łucja. Artur podpisuje akt ślubu, po czym nadchodzi kolej Łucji. W tym momencie wbiega Edgar. Zebrani dobywają szpad, lecz Rajmund nakazuje spokój. Edgar widzi akt ślubu i pyta Łucję, czy rzeczywiście złożyła na nim swój podpis. Przerażona Łucja potwierdza. Wtedy on w gniewie żąda, by zwróciła mu pierścień, a zaraz potem rzuca go na ziemię przeklinając dzień, w którym ją poznał. Edgar zostaje wypędzony, a Łucja kieruje się z Arturem w stronę alkowy.

Akt II.

Obraz 1. Rozbrzmiewają jeszcze weselne odgłosy. Wchodzi Rajmund, przynosząc mrożącą krew w żyłach wieść: Łucja zabiła Artura sztyletem. Po chwili zjawia się Łucja w poplamionej krwią koszuli nocnej, z potarganymi włosami, ze wzrokiem obłąkanej. Idąc przez salę wzywa Edgara, wspominając szczęśliwe chwile ich wzajemnej miłości, po czym pada bez zmysłów na ziemię, budząc litość zebranych i wyrzuty sumienia u Henryka.

Obraz 2. Edgar czeka na cmentarzu Ravenswoodów. Jest zdecydowany dać się zabić przez Henryka w zbliżającym się pojedynku. W pewnym momencie dochodzą go jednak ponure żałobne odgłosy. Chce wejść do zamku, lecz zatrzymuje go Rajmund i powiadamia o śmierci Łucji. Zrozpaczony Edgar przebija się sztyletem i umiera zwracając ostatnią myśl ku Łucji.